از وقتی که دوست ام مرا ترک کرده است،
کاری ندارم به جز راه رفتن!
راه می روم تا فراموش کنم....
راه می روم ،
می گریزم ،
دور می شوم....
دوست ام دیگر برنمی گردد،
اما من حالا
دونده دوی استقامت شده ام !
برای مخاطب خاص
نظرات شما عزیزان:
اگه هیچکس نیست خدا که هست...
.gif){kind=small}
هرگز نمی توان
گُل زخم های خاطره ای را ز قلب کَند
که در این سیاه قرن
بی قلب زیستن
آسان تر است ز بی زخم زیستن
قرنی که قلب هر انسان
چندیدن هزار بار
کوچکتر است
از زخم های مزمن و رنجی که می کشد.
گُل زخم های خاطره ای را ز قلب کَند
که در این سیاه قرن
بی قلب زیستن
آسان تر است ز بی زخم زیستن
قرنی که قلب هر انسان
چندیدن هزار بار
کوچکتر است
از زخم های مزمن و رنجی که می کشد.
negin 
ساعت14:20---7 اسفند 1392
راز مرا ازچشمهایم می توان فهمید...این گریه های ناگهان از ترس رسوایی است...
این خیره ماندن ها به ساعت های دیواری...تمرین برای روزهایی که نمی آیی است...
زیبا....gif)
این خیره ماندن ها به ساعت های دیواری...تمرین برای روزهایی که نمی آیی است...
زیبا...
من دونده دوی استقامت شدم،اما
فراموش نکردم.
یه جور گرده دنیای دور و برم...که هرجایی میرم،تویی رو به روم...
از چه می گریختم؟
فراموش نکردم.
یه جور گرده دنیای دور و برم...که هرجایی میرم،تویی رو به روم...
از چه می گریختم؟
.: Weblog Themes By Pichak :.
آمار
وب سایت: